‘Hareket Eden Herşeyi Öldür’ Bölüm 18

Sığınağın derinliklerindeki loş koridorlarda ilerlerken, duvarlardaki garip kristal oluşumlar dikkatimi çekti.

Nis 9, 2025

“YENİ SIĞINAKTA ŞOK EDEN GERÇEKLER”

Sığınağın derinliklerindeki loş koridorlarda ilerlerken, duvarlardaki garip kristal oluşumlar dikkatimi çekti. Avva elimi sımsıkı tutmuştu, parmakları hâlâ titriyordu.

“Burası… tuhaf,” diye fısıldadı. “Normal bir askeri sığınak gibi hissettirmiyor.”

John bizi 3 numaralı yaşam alanına götürdü. Kapıyı açtığımızda karşımıza dört küçük yatak, bir çalışma masası ve duvara monte edilmiş bir bilgisayar ekranı çıktı.

“Bu gece burada kalacaksınız,” dedi John. “Yarın sabah 06.00’da uyanık olun. Size özel bir brifing vereceğim.”

GİZEMLİ BİLGİSAYAR KAYITLARI

John gittikten sonra, Ocean bilgisayarı açmayı denedi. Ekranda parola istendi.

“Lanet olsun,” diye mırıldandı. “Belki şifreyi kırabilirim.”

Avva yatağa oturdu, yorgunlukla yüzünü ovuşturdu:
“Bu Yarbay Daniel’in anlattıkları… Çok ürkütücüydü. Sanki bir şeyler gizliyor gibiydi.”

Tam o sırada bilgisayardan “bip” sesi geldi. Ocean başarılı olmuştu!

Ekranda beliren dosya adı bizi şaşkına çevirdi:
“PROJE: PHOENIX – GİZLİ”

Dosyayı açtığımızda gördüklerimiz tüylerimizi diken diken etti:

“Denek #47: İnsan-DNA’sı %12.8 oranında değişime uğradı. Agresif davranışlar gözlemlendi.”
“Denek #112: Kristalimsi deri oluşumu başladı. Gözler tamamen siyahlaştı.”
“SON NOT: Tüm denekler serbest bırakıldı. Temizlik ekibi harekete geçti.”

Jennifer’ın sesi titredi:
“Bu… bu bir deney miydi? Yoksa bu felaketi BİZ mi başlattık?”

GECE YARISI BULUŞMASI

Gece saat 02.00’de kapımız hafifçe tıkırdadı. Kapıyı açtığımda Profesör Danny karşımda duruyordu. Yüzü ölüm gibi solgundu.

“Sessiz olun,” diye fısıldadı. “Size gerçekleri göstermem gerekiyor. Beni takip edin.”

Karanlık koridorlarda ilerlerken, Danny anlatmaya başladı:
“Bu sığınak, 5 yıl önce başlatılan gizli bir projeydi. Dünya dışı yaşam formlarıyla iletişim kurmak için… Ama bir şeyler ters gitti.”

YASAKLI BÖLGE

Kendimizi -7. kattaki bir laboratuvarda bulduk. Cam bölmenin ardında üç adet dönüşmüş insan vardı. Elleri kristal pençelere dönüşmüştü.

“Tanrım…” diye inledi Avva. “Bunlar… insan mı?”

Danny başını iki yana salladı:
“Artık değiller. Phoenix Projesi’nin ilk kurbanları. Askerler bunları ‘temizlemeye’ çalıştı ama… bazıları kaçtı.”

Ocean öfkeyle duvara yumruk attı:
“Yani bu lanet olası deney mi bütün bu felakete neden oldu?”

GERÇEĞİN AĞIRLIĞI

Danny’nin gözleri doldu:
“Evet. Ve şimdi en kötü kısmını söyleyeceğim… O gemi orada durmuyor. İZİNLİ olarak geldi. Çünkü biz DAVET ETTİK.”

Avva’nın eli ağzına gitti:
“Eva’nın rüyaları… O hep ‘onlar geliyor’ diyordu!”

Danny acı bir gülümsemeyle onayladı:
“Çünkü o bir melez. Projenin ‘başarılı’ tek deneyi. Ve şimdi… onu geri almak istiyorlar.”

SON SÖZ

Aniden alarmlar çalmaya başladı. Hoparlörlerden Yarbay Daniel’in sesi duyuldu:
“TÜM PERSONEL! SIĞINAKTA BİR İHLAL VAR! DÖNÜŞENLER İÇERİDE!”

Profesör Danny bize bir anahtar tutuşturdu:
“Bu, -10. kattaki gizli çıkışa gider. Kaçın! Ve Eva’yı KORUYUN!”

Koridorun sonundan tıkırtılar geliyordu. O şeyler… yaklaşıyordu.

“Hızlı olun!” diye bağırdım. “Bu sefer kurtuluş yok!”

Okumaya Devam Et