Düşünce yaymak için değil etki oluşturmak içindir.

Düşüncenizi yaymaya çalışmayın.

Düşünce yaymak için değil paylaşmak içindir. İşte toplumun en büyük problemi budur. Algıda bu şekildedir.

Düşünceler, fikirler ortaya koyulurken algılama doğru düşünceye sahip olmadığı için kulağa gelen seslerin kendisini bir tarafa çekmeye çalıştığını zanneder.

Alması gereken bilgiyi değil kendisine karşı gelen bu fikir ve düşünceye karşı başka bir algı oluşturmaya çalışır.

Halbuki bir insanı dinlerken beyne gelen frekansları şekillendirerek o düşünce ve fikri boyutlandırmak doğru olandır.

Eğer bu şekilde bir boyutlandırma oluşturur iseniz size verilenin aslında bir düşünce olduğunu sizi etkilemek için değil etki yaratmak için meydana getirildiğini anlayabilirsiniz.

Gelin görün ki beynimiz bu şekilde çalışmakta zorlanmaktadır. Bunun en büyük nedeni sahip olduğumuz inanç karşılaştırmasıdır.

Sahip olduğumuz inancın gücünün ne kadar olduğundan öte onun gerekliliklerine yöneldiğimiz için ona zıt gelen durumlar sürekli beynimizi işgal eder.

Ve bu işgal kendisine gelen frekansları hemen inanç yorumlamasına tabi tutur ve düşünceler, fikirler yön değiştirerek farklı bir algı oluşturması gerekirken tepkiye uğrar.

Bu tepkime sonucu karşıdaki kişinin sizi etkilemeye çalıştığı düşüncesi oluşur ve söylenenleri anlamak yerine bir tarafa çekildiğiniz zannedersiniz.

Bunu önlemenin tek bir yolu düşüncenizi yaymak için değil paylaşmak için olgusunu beyninizde oluşturmanız gerek.

İşte yöneticilerin ve bir takım insanların yaptığı budur.

Size gönderdikleri frekansları ile direk beyninizdeki inanç karşılaştırma hücresini harekete geçirirler.

Ve siz söylenenlerin taraflı olduğunu düşünür taraf seçmek zorunda kalırsınız. Beyin taraf seçmeyi algıladığında hemen bir takım durumlara karar vermek zorundadır.

Bu kararlardan birisi korku diğeri ise çıkarları korumadır.

Mehmet Arkın Gürbüz