Anlamadın mı okumadın ki anlayasın…
Anlasanda anlatamazsın çünkü hislerine dalamadın.
Zamanı gelince anlayacaksın…
Kelimeler gökyüzünden birer yağmur damlası olarak indiğinde ve aynada sürekli incelediğin suratına düşdüğünde, bir şeyler hissedeceksin eğer hissi duyguların o düşüne kadar yok olmadı ise.
Kavramlar kendini kaybettiğin de, düşlerin bir sanal aleme dönüştüğün de, inancın nerede olduğunu bilmediğin bir zaman geldiğin de, başını gökyüzüne kaldırsanda göremeyeceksin sana her gün enerji veren güneşi.
Seni yoldan çıkaranlara popüler derken, sana yol gösterenlere yönetici derken, sana paranı verenlere patron derken bazı haykırışları duymak işine gelmemiş paranoya demiştin de, ilahi gücün para olduğunu anlamamıştın.
Birileri kulağına hayatı fısıldarken sen gerçekleri duymak istememiştin, onlara hayal demiştin halbuki seni hayale alemine çekmek isteyenler sana böyle sunmuşlardı, yaşadığın şu kısa hayatı…
Hiç bir zaman inanç denen gerçeği sorgulamak istemedin çünkü senin yerine inananları takip ettin onlarında asla gerçek inanç sahibi olup olamadığını araştırmadın zaten araştırmak isteseydinde seni engelleyebilirlerdi.
Zaman sana o kadar çok zaman verdi ki sen onu sadece Namaz zannettin. Zannettin ne oldu ki bedenini ibadet ettirir iken beynini çalıştırmayı, yaşamı kavramayı ve okuduğun kitabı anlamayı denemedin sadece okumakla yetindin.
Asl olan bu muydu dersin…Peki neden çoğaldık ve çoğalmaya devam ediyoruz. Sen misin alemin tek insanı ve itaatkarı…Kimden nasıl meydana geldiğini ve neden geldiğini zamanı gelince anlayacaksın…
MAG