Kaybedilen insanlık değerlerinin ayıplarını kimse örtemez…

Kendi ayıplarımın üzerini örtmekle meşgulken, senin ayıplarınla ilgilenmem mümkün değil.

Fakat senin benim kusurlarımla bu denli meşgul olman, seni tüm çıplaklığınla tanımlıyor.

İnsanlık değerlerimiz kaybolup giderken, birbirimizin ayıplarıyla uğraşmak, asıl ayıp olan davranışın ta kendisi.

Örtünmeyi medeniyet sayan sen, bir yandan da insanların kusurlarını deşifre ederek kendi kendinle çelişiyorsun.

Her ne kadar bu çelişkiler seni tarif etse de, ben onları bir ayıp addedip seni ifşa etmeyeceğim.

Zira insanlığa ait her ayıp, aslında hepimizin ortak kusurudur.

Tüm insanlık Hz. Adem’i ilk insan kabul ettiğine göre, hepimiz aynı kökün dallarıyız. Atamız bir olduğuna göre, insanlık değerlerimiz de birdir.

Benim insanlık değerlerim, senin değerlerindir. Benim ayıplarım, senin ayıplarındır.

Eğer kaybolan insanlık değerleri ve onların üzerini örtmemiz gereken kusurları varsa, bu mesele ikimizi de bağlar.

Sen, bu insani kusurların üzerini örtmezsen, kusura bakma, benim örtmeye hiç gücüm yetmez.

Çünkü güçlü olan sensin. Hükmeden, emir veren sensin.

İnsanlığı yönetmek isteyen, onları kontrol altına alıp kendi istediğin yöne sevk etmeyi hedefleyen de sensin.