Kanunlar Yazılır, Ama Adalet Vicdanda Başlar

Kanunlar Yazılır, Ama Adalet Vicdanda Başlar

İnsanlık tarihi boyunca binlerce yasa, beyannâme ve sözleşme kaleme alındı. İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi gibi metinler altın harflerle yazılsa da, gerçekte adalet yalnızca kâğıt üzerinde kalmıyor mu?

İnsan Nankörlüğü ve İntikam Duygusu

İnsanoğlunun fıtratında hem iyilik hem de kötülük potansiyeli vardır. Ancak tarih, çoğu kez nankörlüğün ve intikam hırsının galip geldiğini gösteriyor. Bir insanın kalbine kin yerleştiğinde, en yüksek sesle okunan beyanlar bile onu durduramaz.

İşte bu yüzden, adalet yalnızca mahkeme salonlarında, kanun maddelerinde ya da anayasaların satırlarında aranamaz. Gerçek adalet, insanın kendi vicdanında başlar.

Kelimelerin Yakıcılığı

Hakikati dile getirmek, çoğu zaman alkış değil, tepki toplar. Bir cümle bazen bir kılıçtan keskindir; duymak istemeyen kulaklara, görmezden gelen gözlere yöneldiğinde can yakar. Ancak bu yakıcılık, hakikatin kendisinden değil, insanların adaletsizliğe alışmış ruh hâlinden kaynaklanır.

İlahi Adaletin Sessizliği

İnsan kendi vicdanını susturabilir, kanunları kendi çıkarına göre eğip bükebilir. Fakat ilahi adalet sessiz ama mutlak bir şekilde işler. Gün gelir, kimse beklemezken denge yeniden kurulur. Bu bazen görünür, bazen gizli olur ama adaletin terazisi sonunda şaşmaz.

Kanunlar yazılır, imzalar atılır, beyannameler ilan edilir. Ama unutulmaması gereken gerçek şudur: Adalet, satırlarda değil, vicdanlarda yaşar.

İnsanoğlu vicdanını susturmadıkça, hakikate sırt çevirmedikçe, gerçek adalet yerini bulur. Aksi halde ne altın harflerle yazılmış beyannameler, ne de kalın kitaplarda saklanan kanunlar insanı kurtarabilir.

Haber Veriyoruz