Hayalleri için savaşan insan elde ettiğinde ise değerini kaybeden hayat.

Fikirlerimin ötesinde sessizce bekleyen düşüncelerim bir yıkıntı halinde zamanın akışını izlemekte.

Nerede olduğunu bilmeyen bir bedenle savaşan nefsim her kazandığında kaybettiğini anlamayan bir canavar gibi.

Sözlerim ağzımdan çıkarken kalplere hitap etmek için yol alsa da çıkan engelleri aşarken hep duvara çarpıyor.

Her olayda ellerimle kapattığım yüzüm acaba biraz daha karardı mı diye aynaya bakmak istemiyorum.

Var oluşumun ifadelerini bir türlü ifade edemeyen beynim bazen kafamdan dışarı çıkıp haykıracakmış gibi.

Bense yerlerde sürünüyorum. Bedenim her ne kadar ayak da dimdik dursa da içime her gelen geçen basıp geçiyor. Bazen ise içim içimi yerken hangi kelime bunu ifade edecek diye kendimi parçalıyorum.

Beynime gelen her ses dalgası inan sadece bin haykırıştan ibaret, bense bu haykırışları algılamak ve el uzatmak istiyorum.

Titrediğim de oluyor. Ruh bedenden çıkmak istiyor. Sanki beynime bin ton bilgi geliyor da ben ifade edemiyorum.

Kendimi bir virane gibi hissettiğimde ise tüm hayat yolumdan çekiliyor. Hani diyorum bana bir çok yol vermiştin, Allah’ım ama ben hiç birini göremiyorum…

İşte o zaman anlıyorum ki bir savaşın içindeyim olmayan hayallerimin peşindeyim aslında değerini kaybeden bir hayatın içerisindeyim…

MAG