Şu kurduğunuz düzene bir bakar mısınız? Çocukları suçlayan, gençleri ise affetmeyen bir toplum yapısı nereye kadar devam edebilir…
Hayatı insanın sahip olduğu yaşa bağlayıpta onların hayatları ile oynamak gerçek bir suçtur. Gerçek suçlular her zaman bir önceki nesillerdir. Çünkü çocuklar ve gençler bir sonraki nesildir. Onlar kurulu düzen üzerine hayata gelmektedirler ve yaşamaktadırlar. Eğer bozuk bir düzen var ise bu sürekli bir önceki döneme aittir ve hiç bir zaman düzelmemiş demektir.
Çocuk asla suçlu olamaz. Çocuk çocuk demektir. Yani küçüğümüzdür. Sonraki neslimizdir. Sonraki nesil ancak öğrendikleri ile hayatı tanımlar ve yaşar. Ona hayatı öğreten ve tanımlayan da önceki nesillerdir.
Gençler ancak hata yapabilirler. Onların hatalarını affetmemek ise yine bizim suçumuzdur. Onları affetmek zorundayız. Onlara bir şans, hatta bir şans daha vermeliyiz.
Hiç bir insanın hiç bir insanın hayatı ile oynamaya hakkı ve hukuku yoktur. Ne önceki neslin şimdiki nesil ile ne da şimdiki neslin gelecek nesil ile…
Bugün eğer hayat kötü, düzen bozuk, insanlar suç işliyor iseler bu durum önceki nesillerin suçudur. Onlar da kendilerinden önceki nesli suçlayabilirler.
İşin komik yani sürekli bozuk gelen bir düzen ile insan hayatı hiçe sayılır iken bunun tek suçlusunun insan olması ve bunun düzeltilememesi gelecek nesilleri de suçlu duruma düşürmektedir.
Haber Veriyoruz