Bana herşeyi öğret, sevgili öğretmenim…

Sevgili Öğretmenim,

Beni kabul ettiğin için sana minnettarım. Umarım, bu samimi duygularımı iletirken, sadece bir “sistemin” parçası değil, kalbiyle öğreten bir ışık olarak karşımdasın.

Bana sadece kitapların satır aralarını değil, hayatın kendisini de öğretmelisin.

Sevgili öğretmenim, hayata bağlayan, bana bir gelecek veren sensin. Bunu asla unutmamalı ve ona göre, bildiğin tüm gerçekleri, tüm deneyimleri bana aktarmalısın.

“Öğretemezsen de canın sağ olsun,” diyemem. Çünkü sen benim geleceğimin mimarısın. Gelecek ise benim ilk eserim olacak…

Sevgili öğretmenim, unutma: Gelecek, sizin eserinizdir.

İyi ya da kötü, geleceğin nesillerini siz yetiştiriyorsunuz. Umarız bu kutsal görevi, yüreğinizin en derinine işlemiş ve onu hayata geçiriyorsunuzdur.

Aksi halde, eğer gelecek bizim için karanlık olacaksa, bunun sizin eseriniz olmasını asla istemeyiz.

Öğretirken lütfen sadece kitaplarla sınırlı kalmayın. Siz bir öğretmensiniz. Siz zaten yaşayan bir kitapsınız. O kitabın sayfalarını da bizimle paylaşın.

Biz her şeyi öğrenmek istiyoruz. Gelecek sizinle şekillenecek; biz de o geleceğin sahipleri olacağız.

Kıymetli öğretmen arkadaşlarımız…