Uyuyan İnsanlık: Bireyin Unutulan Değeri

İnsanlık bugün derin bir uyku hâlinde.

Çünkü bireyin değerini yitiren toplumlar, kendi varlık nedenlerini de unutur.

Bireye değer vermeyen bir düzenin, birlik ve beraberlikten söz etmesi mümkün değildir; çünkü insanı anlamayan hiçbir güç, insanları bir araya getiremez.

Birey, Adem’dir.

Her insan, varoluşun ilk nefesini taşıyan bir özdür.
Eğer bu algıyı kuramazsan, karşındaki insanı “birey” olarak değil, sadece sistemin bir parçası olarak görürsün.
Ve bu bakış, bugün dünyayı uyutan en büyük yanılsamadır.

Bir an düşün:
Bu evrende yalnızca bir insan olsaydı, onun anlamı ne olurdu?
Ya da her yaratılmıştan yalnızca bir tane bulunsaydı, çeşitlilik, birlik, değer kavramları nasıl var olurdu?

Cevap basittir:
Değer, çokluğun içinde bireyin özünü anlamakla ortaya çıkar.

İnsan iyiye, doğruya ve faydaya yönelttiği enerjisiyle değer kazanır; çünkü insanın özü, yönünü bulduğunda ışık yayar.
Ancak bugünün düzeni bireyin ışığını değil, sisteme kaydedilmiş gölgeleri ödüllendiriyor.
Gerçeği arayan değil; düzene itaat eden alkışlanıyor.
Bireyin değerini değil; kurulu mekanizmanın çıkarlarını koruyanlar yüceltiliyor.

İşte insanlığın uyuması tam da bunun sonucudur:
Birey unutuldu, düzen putlaştırıldı.

Oysa insan, insana değerdir.
İnsanın anlamı, insanla çoğalır.
Birlik ve beraberlik, bireyi anlayanların kurabileceği en saf gerçektir.

Uyuyan insanlık uyanmak istiyorsa, önce bireyin özünü yeniden hatırlamalıdır.
Çünkü uyanış, sistemden değil; insanın kendinden başlar.