– Beni anlatmana gerek yok, kendini bul da kendini anlat. Bulunduğum yerde beni bul yine kendini anlat. Çünkü beni gördüğünde kendini anlatacaksın taki benim gibi…
Olaylar bir şekilde meydana geldiği yerde olayların içindekiler değil bu olayı bize aksettirenlerin haberi oluyor. Bizde olayın içindekileri değil olayın nasıl olduğunu okuyoruz. Çünkü bize yansıtılması gereken yansıyor.
Haberler ve gelişmeler zircirleme ilişki halinde fark etmez haberin nasıl olduğu veya nasıl meydana geldiği.
İş böyle olunca olayların aksettirilmesi kişiler tarafından gelen bilgiler ile gelişiyor ve bizim yorumlarımızla bir haber haline geliyor.
Bir de olayın yani haberin gerçek yüzü var. Gerçek yüzü bizim bilmememiz gereken ve karanlık yüzü.
Çünkü hayat çıkar ilişkileri üzerine kurulmuş durumda. Zengin veya fakir fark etmiyor. Olayında nerede olduğu veya nasıl olduğu önem kazanmıyor.
Eğer önem kazansa idi yaşanmış olaylar ileri de daha aza indirgenir belki bir daha yaşanmazdı.
Örneğin trafik kazası, her gün trafik kazası oluyor. Çünkü haberde bize olabilirliliği lanse ediliyor. Dikkatsiz olduğumuz, cahil olduğumuz, bilgisiz olduğumuz düşünülerek haberi yapılıyor.
Bizde onu okurken o şekilde okuyoruz. Yani kazayı yapan suçlu, kazaya neden olan bilgisiz, vurdum duymaz falan filan…Ve olayın gerçekten anlaşılması gerektiği gibi bir haber yapılmadığı için okuyanlar etkisi altında kalmıyor ve olay tekrar yaşanıyor. Ve bu en basit ve en küçük örnek…
Tüm haberler bu şekilde aksettiriliyor. Onun için yaşamımızda meydana gelen bu hareketler kavranamadığı için ve gerçek öğrenilemediği için anlam değerini kaybediyor ve tekrar yaşıyoruz.
Aslında yemek yemek ve bir şeyler içmekde bu şekilde, suyu kana kana için vücudunuzun ihtiyacı varmış gibi onu hissederek middeden aşağı doğru inip diğer organları beslediği gibi…
İşte o zaman yaptığınız her hareket gerçek değerini bulduğunda bir takım olayların ve gelişmelerin değiştiğini göreceksiniz…
Haber Veriyoruz