Neden insanlar bir kurtarıcı bekliyor?

Dini metinlerin dışında, sosyolojik, psikolojik ve tarihsel bir perspektifle bakarsak, Mesih veya Mehdi figürlerinin ortaya çıkışı bir inançtan ziyade insan doğasının, toplumların kriz anlarındaki ortak psikolojik refleksinin bir ürünü olarak yorumlanabilir.

İşte bu figürlerin oluşma sebeplerine dair bazı mantıklı çıkarımlar:

1. Kaos Zamanlarında Kurtarıcı İhtiyacı

Tarih boyunca büyük toplumsal krizler (savaşlar, yoksulluk, adaletsizlik, çöküşler) yaşandığında insanlar:
Bir çıkış yolu,
Adaletin yeniden tesisi,
Ve düzenin sağlanacağı bir figür aradılar.
Mesih ve Mehdi, bu kolektif beklentinin arketipik yansımasıdır. İnsanlık, kaosu anlamlandırmak ve ona tahammül edebilmek için “bir gün gelecek ve her şeyi düzeltecek biri” fikrine tutunur.

2. Kontrolsüz Gerçekliğe Anlam Atfetme İhtiyacı

Gerçeklik genellikle karmaşık, adaletsiz ve belirsizdir. İnsan zihni ise:
Belirsizlikten korkar,
Kontrol ihtiyacı duyar.
Bu nedenle, görünürde düzelmeyen bir düzenin, üst düzey bir bilinç ya da “seçilmiş biri” tarafından düzeltileceği inancı, zihinsel bir rahatlama sağlar. Mesih ya da Mehdi, insanlığın kontrolsüz gerçekliğe karşı yarattığı simgesel cevaplardan biridir.

3. Arketipik Bilinçaltı: Jung’un Bakışı

Carl Jung’un kolektif bilinçaltı teorisine göre, insanlık bazı temel sembolleri kuşaklar boyunca taşır. “Kurtarıcı” figürü de:
Psikolojik evrimimizde yer etmiş bir arketiptir,
İçsel dönüşüm, yeniden doğuş ve umutla ilgilidir.
Bu bağlamda Mesih ve Mehdi, aslında insan ruhunun kolektif iyileşme arzusu olabilir.

4. Politik ve Sosyal Güç Aracı Olarak “Kurtarıcı”

Tarihte birçok kişi “ben Mehdi’yim” veya “Mesih’im” diyerek kitleleri arkasına almıştır. Neden?
Çünkü bu figürler:
Sadece dini değil,
Aynı zamanda politik bir güç mobilizasyonudur.

Halkın umudu üzerinden liderlik kurmak isteyenler, bu figürü bir araç olarak kullanır. Bu da demektir ki Mehdi/Mesih inancı sadece inanç değil, sistematik bir iktidar aracıdır.

Haber Veriyoruz