Mecliste Tartışma Büyüyor.

Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde DEM Partili milletvekili Sümeyye Boz’un Türk ordusuna yönelik ağır ifadeler kullandığı iddiası yeni bir tartışmayı tetikledi. Meclis’te Ayyüce Türkeş Taş’ın sert tepkisi ise “Bir milletvekili durup dururken bu sözlere neden böyle tepki verir?” sorusunu gündemin merkezine oturttu.

Ancak ortada kritik bir gerçek var:

Sümeyye Boz’un ağzından “Türk ordusuna kan emici katiller sürüsü” şeklinde bir cümle çıktığına dair kesin bir kayıt bulunmuyor.

Videolarda geçen ifadeler, bazı kişiler tarafından orduya yönelikmiş gibi yorumlanıyor; fakat bu yorumun kesinliği kanıtlanmış değil. Boz’un konuşmasında geçen “kanla beslenen düzen” ve “işgalci anlayış” cümleleri, bağlamından koparıldığında orduyu hedef alıyormuş gibi algılanabiliyor.

Bu noktada bir kez daha görülüyor ki:

❗ “Yorumlamak” ile “gerçeği bilmek” aynı şey değildir.

Yanlış yorum, toplumu yanlış bilgiyle ateşleyebilir.
Fakat burada asıl tartışılması gereken konu, Meclis’in seviyesinin bu kadar düşmüş olmasıdır.

🏛️ MECLİS: Ülkeyi Yönetmek Yerine Kendini Yönetemeyen Bir Kurum

Bugün TBMM, Türkiye’yi yönetmek yerine:
Kendi içindeki kavgalarla meşgul,
Sözün sorumluluğundan uzak,
Devlet dilini taşımayı unutmuş,

Milyonlarca lira maaş alan birer tiyatro oyuncusuna dönüşmüş milletvekilleriyle dolu bir yapıya büründü.

Meclis kürsüsü, milletin birliğini sağlayacak yer olması gerekirken, giderek daha fazla tiyatro sahnesine benziyor.

Siyasi partiler, halkın sorunlarını çözmek yerine birbirlerine hakaret ederek varlık gösteriyor.
Bu durumun tek bir açıklaması var:

❗ Yanlış seçimler, yanlış temsilciler doğurur.

👥 Halkın Seçim Tercihlerinin Sorgulanması Gerekiyor

Bugün toplum, hâlâ ciddi bir cehalet döngüsünün içinde. Kimi seçtiğini bilmeyen, oy verdiği kişinin geçmişine, ahlakına, devlet bilincine bakmayan, sadece tepkisel hareket eden seçmen modeli Türkiye’nin en büyük sorunlarından biri hâline geldi.

Cehaletin sonuçları nettir:
Kalitesiz siyasetçiler, Düşük seviyeli tartışmalar, Tahrik edici söylemler, Halkı temsil etmeyen vekiller, Ve yönetemeyen bir Meclis.

Bu tablo da gösteriyor ki Türkiye’nin en büyük ihtiyacı sadece ekonomik reform değil; bilinçli bireylerden oluşan bir toplumsal dönüşümdür.

Söyledi mi? Söylemedi mi? Tartışması Yanlış Yerde Aranıyor

Evet, bu ifade Boz tarafından kesin olarak söylenmemiş olabilir. Ama bu, Meclis’in içinde bulunduğu seviyesizliği ve sorumsuzluğu gizlemiyor.

Asıl mesele şu: Bu ülkeyi yönettiğini iddia eden insanlar, önce kullandıkları sözün gücünü bilmelidir. Halk ise artık bilinçli seçim yapmayı öğrenmelidir.

Aksi hâlde:

Meclis tiyatro sahnesi olmaya devam edecek, Milletvekilleri rol kesmeye devam edecek, Toplum gerçeği değil, sadece gürültüyü dinleyecek.

Haber Veriyoruz