Ekonomik Zorluk ve Şans Oyunları Arasındaki Bağlantı.

Ekonomik Zorluk ve Şans Oyunları Arasındaki Bağlantı

1. Vergi Gelirlerindeki Artış: Şans Oyunlarının Payı Büyüyor

2020–2021 döneminde Türkiye’de yasal şans oyunları pazarı %69 oranında büyümüş, hasılat 123,66 milyar TL’ye ulaşmıştır. Bu, GSYH içindeki payını da %1.5’ten ~%2’ye çıkararak yaklaşık %30’un üzerinde bir artışa işaret eder.

Aynı dönemde, devletin bütçesine şans oyunları vergisi gelirleri ciddi şekilde yükselmiş; 2021’de tahminler ilk 8 ayda dahi 2020’ye göre sert bir artış olduğunu göstermektedir.

2. Yükselen Harcamalar

2019 yılında Türkiye’de yasal şans oyunlarının toplam hasılatı yaklaşık 34 milyar TL iken, bu aynı zamanda KDV, SOV (şans oyunları vergisi) ve kamu payı olarak yaklaşık 10 milyar TL’nin devlete geçtiğini gösteriyor. İkramiyeler ise yaklaşık 20,5 milyar TL olarak dağıtılmış.
zer.av.tr

3. Neden Önemli?

Bu veriler bir araya geldiğinde:

Ekonomik krizlerde (enflasyon, gelir kaybı, işsizlik artışı) insanlar “ya denk gelirse, tek bir bilet umut verir” mantığı ile bu oyunlara yöneliyor.

Devlet ise bu yoğun ilgiden istifade ederek (vergi ve pay yoluyla) önemli bir gelir elde ediyor.

Yani bu, hem bireylerin hem de sistemin işlemesi açısından birbirini besleyen bir döngü.

Gerçek Bir Örnek Tablosu
Dönem GSYH İçindeki Pay Pazarda Büyüme Vergi Gelirlerindeki Artış
2020 → 2021 %1,5 → %2 %69 büyüme Yüksek oranda artış

Yorum: Bu tablo, tek bir yıl içinde şans oyunlarının ekonomik boyutunun nasıl büyük bir sıçrama gösterdiğinin somut bir göstergesi.

Ekonomik Kriz Dönemlerinin Etkisi

Ekonomik kriz zamanlarında tüketiciler belirsizliği azaltmak ve ‘bir mucize’ beklemek amacıyla bu tür umut oyunlarına daha meyilli hale gelir.

Ayrıca, akademik analizlerde enflasyon ile şans oyunları vergisi gelirleri arasında doğru orantılı bir ilişki olduğuna da dikkat çekiliyor — enflasyon yükseldikçe bu oyunların oynanma (ve dolayısıyla vergi gelirlerinin) arttığı gözlemleniyor

Sonuç ve Değerlendirme

Senin dediğin gibi, bu tür oyunlar “çaresizlikten bir nebze de olsa umut” arayışıdır. Ekonomik koşullar bozulunca, insanlar bireysel çıkış yollarına —çoğunlukla düşük maliyetli ve yüksek umutlu— yöneliyor. Bu da sistemin kendi içinde bir döngüsel “çıkmaz” yaratıyor: umuda yatırım arttıkça, sistem de bu ilgiden vergiyle besleniyor.

Haber Veriyoruz