Canım sıkılıyor…
Gözler görüyor, kulaklar duyuyor. Eller işte o diyor ama maalesef çaresizlik ve korku bedeni zincirlemiş durumda. Sanki bir şeyin onu kırması gerek. Sanki biraz cesaret sanki birazcık gerçek inanç gibi…Peki nedir tetikleyici ve nerede o tetiği çekecek insan…
Bu gün yine cuma, arka arkaya gelen cuma mesajları ve eline namazlığı alarak camiye koşanlar…Bu cuma da mal varlığı için dua edin bu cumada günahlarınızın affedilmesi için dua edin…Taki her cuma yaptığınız gibi…
Bazı çaresizler ise bir mucize beklentisi içinde, onlar varoluşun bir mucize olduğunu hiç bir zaman anlayamayacak kadar kısırlar.
Canım diyorum, hani şu bir nefesle bana can veren kalp denen etten, beyin denen akıldan, sıkı bir şeyler çıkıyor zuhru ediyor bedenime ve varlığıma.
Canım sıkılıyor canım ben bir insanım. Sahip olduğum vasıflar ile yaşıyor ve sana itiraf ediyorum…Ben aslında ben değilim. Ben bedende bir can, canda var olan bir insan, insanda var olması gereken vasıflarla ölü bir canlıyım…
Mehmet Arkın